Kangaroo Island

Zondagmiddag 31 mei vertrok vanaf de haven van Cape Jervis de ferry naar onze laatste bestemming van deze vakantie: Kangaroo Island. Het deed richting de Cape wat Engels c.q. Bretons aan, of lag dat aan de regen...? Groen, heuvels, leeg: prachtig. Het eiland zelf is ook al zo mooi leeg en groen en heuvelachtig. Het is 4.405 km2 groot; meer dan de helft is nooit gecultiveerd en ongeveer 1/3 bestaat uit beschermd gebied. Er zijn geen vossen en konijnen, die op het vasteland van Australië veel schade hebben aangericht onder inheemse zoogdieren. We vonden het al zo’n apart bord bij de ferry, dat je geen konijnen en vossen mag meenemen... :-). Je moet hier in de auto ontzettend opletten, want er zit en vliegt van alles langs de kant van de weg en ze geven het niet altijd even duidelijk aan als ze willen oversteken.

De hoofdplaats van het eiland, Kingscote, is een slaperig dorpje met een vriendelijke uitstraling, wat winkels, hotelletjes en restaurantjes. Wijn koop je er bij de ‘Cellarbrations’... Wij zitten daar een half uur rijden vandaan in Emu Bay (een gat).

Vanochtend op weg naar Seal Bay nog geen 5 minuten bij ons huis vandaan meteen een fotostop: pelikanen! Gewoon in zee. Grote mooie vogels. Gelukkig zijn we hier eigenlijk een beetje te laat in het seizoen - het is overdag met 16 graden vrij fris - en dat heeft als voordeel dat er weinig toeristen zijn. Bij de guided tour vanmorgen bij Seal Bay waren we maar met z’n zevenen, inclusief gids. Er zijn wel minder dieren: in de zomer liggen er honderden zeeleeuwen (zo genoemd omdat de oudere mannetjes een blonde brede nek krijgen die een beetje doet denken aan de manen van een leeuw) op het strand, nu nog enkele tientallen. Leuk om ze allemaal te zien rondscharrelen/-hobbelen/liggen zonnen. De gidsen die we overal in Australië meemaken zijn (terecht) veel meer begaan met het wel en wee en de rust van de beesten dan met onze mooie foto’s.

We konden er vandaag ook even trots op zijn dat we Nederlanders zijn: ook hier is plastic in de oceaan een grote bedreiging voor de dieren. Onze gids was dan ook bekend en erg blij met de 19-jarige Nederlandse (!!) student die een concept ontwikkelde waarmee de 7.250.000 ton plastic afval in de wereldoceanen opgeruimd kan worden. Top-idee!

Morgen meer beestjes!