Na een lange maar zeer voorspoedig verlopen reis zitten we aan een welverdiend glaasje Balinese wijn (Hatten Aga White) cq bier (Bintang), met uitzicht op zee. Van deur tot deur zijn we zo’n 26 u onderweg geweest en alles ging vlot, ook bij aankomst in Denpasar: binnen 3 kwartier een visum, controle met stempels, de bagage, én onze chauffeur (van het huisje)! Dat viel dus alles mee, als je de rijen zag en de verhalen vooraf hoorde.
Wayan, onze chauffeur, stortte zich vervolgens in het verkeer. Jullie hadden niets teveel gezegd, Hans & Jeannette! Wat een chaos – Lex was blij dat hij niet zelf hoefde te rijden. Vreemd genoeg zien de meeste auto’s er redelijk gaaf uit, maar wij kregen het wel een beetje warm van de rit. Dat het 29 graden was (is) hielp ook niet echt. We koelden ook al niet af van de door Wayan toegevoegde rondleiding over een koffie- en theeplantage-achtig iets. Compleet met een echte luwak, ja die van de kopi luwak, in een kooitje. Ziet er cute uit, zo’n palmcivetkat (het kooitje was minder), maar schijnt een agressief beestje te zijn met heel veel hele scherpe tandjes.
Eenmaal bij het huisje-met-view konden we eindelijk afkoelen: in een paar minuten loop je naar het strand en we hebben tijdens onze eerste paar snorkelminuten meteen al de prachtigste koralen en vissen gezien: o.a. een (soort?) maanvis. In het wild! Morgen nemen we de onderwatercamera mee en krijgen jullie de beelden... Voor nu even de eerste balkonscène. Zondag gaan we op pad met Wayan en laat hij ons een stukje van zijn eiland zien. Maar nu eerst aan de Ayam Goreng Special en de Ikan Bumbu Bali. Tot later!